Combinatie van Zorg en Arbeid
Ouders van tegenwoordig hebben het druk, druk, druk. Kinderen moeten in dit drukke leventje van de Dertigers ook nog een plekje krijgen want gelukkig kiezen de meeste jonge mensen nog wel voor het voortbrengen van nageslacht. Zou dat niet zo zijn, dan zou het er op den duur voor de bevolkingsopbouw slecht uitzien. Een verstandige maatschappij zorgt dat ouders zorg en arbeid kunnen combineren zonder dat ze in deze topjaren uitgeput raken en verloren gaan voor de arbeidsmarkt.

Het is niet handig als je je baby al om 7.00 uur op het kinderdagverblijf  mag afleveren maar de school van je kleuter pas om 8.30 open gaat. Scholen hebben vaak ook nog lange middagpauzes, lange vakanties en vaak nog een aantal onverwachte vrije dagen. Voor menig ouder wordt de combinatie van arbeid en zorg pas echt een probleem als het kind naar school gaat.

Het onderwijs heeft lang haar ogen gesloten voor dit probleem en de kinderopvang overgelaten aan de vrije marktsector. Zo’n vijftien jaar geleden vonden scholen op het platteland de buitenschoolse opvang voor hun leerlingen nog maar onzin. Ik heb nog meegemaakt dat de leerkracht een taxibusje met een aantal andere kinderen rustig een half uur liet wachten omdat het kind corveedienst in de klas had.

Toekomst ideaal
Wat zou het toch handig zijn als alle kinderen van één gezin op één adres gebracht en gehaald kunnen worden. In de loop van de dag mag de kleuter even bij zijn kleine zusje of broertje gaan kijken, er wordt gespeeld, gesport, gemusiceerd en ook die lastige zwemles wordt ondertussen geregeld. Als de kinderen aan het einde van de dag opgehaald worden hebben de ouders echt “quality time.”  Je kunt je zelfs voorstellen dat er een warme maaltijd geregeld wordt waar ook de ouders bij aanschuiven of dat de boodschappen voor een snelle maar gezonde maaltijd thuis op het kindcentrum klaar staan.

De ontwikkeling van dag arrangementen en kindercentra
Er wordt volop onderzoek gedaan en geëxperimenteerd met de zogenaamde dag arrangementen voor kinderen en hun ouders. Tijdens het vorige kabinet is de Taskforce kinderopvang uitgebracht, die bol staat van de prachtige ideeën
Er ontstaan overal Brede scholen en andere vormen van samenwerking tussen kinderopvang, onderwijs, peuterzalen, buurtwerk en sportclubs. Een integraal kindcentrum gaat hierbij het verst. We spreken dan niet meer van samenwerking maar van één organisatie met één directeur, die verantwoordelijk is voor de dagelijkse gang van zaken in het gehele kindcentrum. Kinderen van 0-13 jaar en ouders kunnen hier vaak van 7.00 tot 19.00 terecht voor opvang, onderwijs en vrijetijdsbesteding. Er is één pedagogisch didactisch klimaat waarbinnen de mogelijkheden voor een doorgaande ontwikkelingslijn van de kinderen maximaal benut kunnen worden en waarbinnen er een gezamenlijk gedragen zorg voor de kinderen is.

De ideale combinatie; nog steeds onbereikbaar
Helaas is er nog geen sprake van één wetgeving en ook nog niet van één vorm van financiering. Onderwijs is voor iedereen verplicht en gratis. Kinderopvang en buitenschoolse opvang staan alleen open voor kinderen van ouders die werken of studeren en wordt inkomensafhankelijk gesubsidieerd. Het behoeft geen betoog dat vooral in de vele onderwijsachterstandsgebieden de kinderen gebaat zouden zijn met voorschoolse opvang of een verrijkend aanbod van sport, cultuur en natuur in de buitenschoolse opvang.
Papier is geduldig maar de inkt van het rapport Taskforce was nog niet droog of het kabinet moest plaats maken voor een nieuw kabinet met een andere signatuur en dus andere stokpaardjes. Kinderopvang moet drastisch gaan bezuinigen en er komt geld voor agenten die de zorg voor dieren moeten gaan bewaken.

Naar mijn mening moet er geïnvesteerd worden in een consistent beleid voor opvang en onderwijs voor alle kinderen in Nederland. Het is in het belang van de gehele maatschappij dat het voor ouders mogelijk blijft om kinderen te krijgen en een verantwoorde opvoeding en verzorging te geven. Als we de kosten hiervoor met zijn allen delen blijft het betaalbaar. Het is in veel goedkoper dan alle kosten bij elkaar opgeteld die gemaakt moeten worden om later de brokken te lijmen. Ik denk dan aan extra jeugdzorg, vandalisme, criminaliteit en minder belastingopbrengst omdat er minder gewerkt wordt.
Nog belangrijker is het dat onze kinderen het verdienen om in hun jeugd de maximale kansen tot ontwikkeling van àl hun talenten te krijgen.

Daar kan Nederland als kenniseconomie alleen maar beter van worden.

Corrie Robben
Directeur De Witte Wielen, kinderopvang
Partner in de kindcentra in de wijk De Groote Wielen te Rosmalen