“Ingegeven door de transitie en veranderingen in de WMO is er in de gemeente Westland een Sociaal Kernteam (SKT) ingericht waarin verschillende organisaties uit het sociaal domein en de jeugdzorg samenwerken. Als het gaat om de zorg voor kinderen is het SKT altijd de aangewezen plek voor hulp. Om voor de zorgvragers snel, efficiënt en op een niet bureaucratische manier de beste hulp te kunnen bieden, is een schil van drie samenwerkingspartners uit de specialistische jeugdzorg geformeerd. Door te kijken naar de behoeften van het kind kunnen deze organisaties aanvullend aan elkaar te zijn.

Vijf maanden nadat het SKT was opgericht, zocht de gemeente Westland hulp. Monique van den Berg, kwartiermaker van het SKT vertelt hoe ze de begeleiding van Karin Castelijn van Nul Vierentwintig en collega Roeland Grip (Key to Grip) heeft ervaren.

De vraag

“De vraag was of zij mij konden helpen met het realiseren van de samenwerking tussen de schil en het SKT en het verbeteren van de samenwerking binnen het SKT zelf. Er bestond weinig vertrouwen in elkaars kennis en kunde.”

Wat heeft het traject opgeleverd? En wat niet?

“Een deel van de uitvoerende mensen in het SKT heeft gedurende het traject een beweging gemaakt. Zij durfden het aan om echt waardevrij te kijken naar hoe het proces van verwijzen en samenwerking beter kon. Welke patronen er lagen en welke rol zij daarin speelden. Zij wisten na het traject beter wat ze van elkaar konden verwachten en konden betere proces-afspraken maken. In eerste instantie leek de verwachte olievlekwerking die we van die groep verwachtten helaas uit te blijven. Met name binnen het managementteam bleven mensen zich teveel vasthouden aan bestaande structuren. Ze leken de gevraagde verandering toch te eng en te bedreigend te vinden. Nadat Karin en Roeland vervolgens een stevige evaluatie gedeeld hadden, waarin patronen en teamprocessen scherp aan de orde kwamen, werd de teamdynamiek door het team herkend. Dit zorgde ervoor dat mensen meer verantwoordelijkheid zijn gaan nemen voor hun eigen handelen.”

Zou je Karin en Roeland in te toekomst nog een keer vragen?

“Ja. Ik denk dat ze erg goed in staat zijn cultuurveranderingstrajecten uit te voeren. En daarnaast: hun visie op samenwerking in het zorgdomein is de mijne. De samenwerking op persoonlijk vlak was heel prettig en met veel humor. We hebben vaak lol gehad met elkaar en vreselijk gelachen. En wat ik ook enorm waardeerde, is dat je weet wat je aan Karin en Roeland hebt. Ze doen niet aan sociaal wenselijke communicatie. Ze durven negatieve zaken te benoemen. En ook als ze zelf iets moeilijk vonden dan waren ze daar eerlijk over. Die transparantie is voor mij heel belangrijk.”